Bu dünya bir oyuncakçı dükkanı bizlerde dükkanın içinde oyunlara ve oyuncaklara dalmış çocuklar gibiyiz.
Yıllar geçiyor, ömürler bitiyor, belimiz tutmuyor, gözlerimiz artık görmez oluyor ama bizler ne oyuncakçı dükkanından çıkıyoruz ne de oyunları bırakıyoruz.
Bir yağız at gibi koşup duruyoruz bir düzlükte, sonun gelmeyeceğini, ovanın bitmeyeceğini, yağız atın yaşlanmayacağını sanıyoruz.
Ey insanlık! Ey konu komşu, ey eş evlat ve bizler, artık bir düşünüp kendimize çeki düzen vermenin zamanı gelmedi mi?
Ar, edep ve hak yoluna ne zaman döneceğiz? Dürüst namuslu özü sözü bir insan ne zaman olacağız? Kafamızı gökyüzünden aşağı bir indirelim, biraz da ayaklarımızın ucuna bakarak yürüyelim. Ömür sermayesi pek azdır, bitti bitiyor. Bir selavat getirelim lütfen.
Kalın sağlıcakla.
